- утэн
- (еутэ) перех. гл. 1. месить (напр. глину)/ ЛъакъуэкIэ ятIэ зэхэпщэн, зэхэгъэзэрыхьын.ЯтIэ утэн.2. топтать что-л. (при ходьбе)/ КъыщыкIухьурэ зыгуэр ихын.* ЕтIуанэ пщэдджыжьым, аргуэру ахэр {Хъаным и пхъуищыр} я хадэм щихьэм, шы лъабжьэкIэ яутауэ IущIащ. Къэб. таур.3. топтать, пачкать, грязнить/ КъыщыкIухьурэ зыгуэр фIей щIын.ПщIэншэу ятIэ утэн см. пщIэншэ.
Словарь Кабардино-Черкесского языка. 2014.